1.شمر، جلودارش نمیشه.

2. شکم گشنه، آروغ فندقی.

3. شریک اگر خوب بود، خدا هم شریک میگرفت.

4. شترها را نعل میکردند، کبک هم پایش را بلند کرد.

5. شتر مرغ را گفتند: بار بردار گفت: مرغم  گفتند: پرواز کن گفت: شترم.

6. شتر سواری دولا دولا نمیشه.

7. شده کلاف سر در گم.

8. شدی عین ستاره سهیل.

9. شیطونی از چشماش میباره.

10. شیشه عمرش پیش منه.

11. شیطون پیش اون باید درس بخونه و چیز یاد بگیره.

12. شیله پیله تو کارش نیست.

13. شتر با بارش گم شد.

14. شنوده باید عاقل باشد.

15. شاهنامه آخرش خوش است.

16. شتر در خواب دیند، پنبه دانه. گهی لپ لپ خورد گه دانه دانه.

17. شتر دیدی، ندیدی.

18. شوهر کردم وسمه کنم نه وصله کنم.

19. شمشیرش به ابر میرسد.

20. شورش را در آورده.

21. شیر مرغ و جان آدم.

22. شیری یا روباه.

23. شکمی از عزا در آوردن.

24. شریک دزد و رفیق قافله.

25. شاه میبخشه، شیخ علیخان نمیبخشه.

26. شاخ درآوردن.

27. شاخ به شاخ شدن.

28. شاخ و کشیدن.

29. شبنم، برای مورچه سیل است.

30. شاخه کهنه خم نمیشود.

31. شیطون تو جلدش رفته.

32. شبیه کپک سر و تو برف فرو کردن.

33. شانس در خونه را زدن.

34. شهر که بی کلانتر باشه، قورباغه هفت تیر کش میشه.

35. شکستن آئینه هفت سال بدبختی می آورد.

36. شب دراز است و قلندر بیدار.

37. شاعر میگه :..........

38. شیرینکاری در آوردن.

  1.صورت را با سیلی سرخ نگه داشتن.

2. صلاح مملکت خویش را خسروان دانند.

3. صد موش را یک گربه، بس است.

4. صبر، کلید کارهاست.

5. صد رحمت به کفن دزد اولی.

6. صبر کوتاه خدا سی ساله.

7. صد تا چاقو بسازه، یکیش دسته نداره.

8. صد تا دوست کمه و یک دشمن زیاد.

9. صداش، صبح در میاد.

10. صابونش، به جامه کسی خوردن.

11. صبر تلخ است، لاکن بر شیرین دارد.

12. صدقه، نمک ثروت است.

13. صدای مردم، صدای خداست.

14. صدقه ای که هنگام تندرستی داده میشود، طلا. و صدقه ای که هنگام بیماری داده میشود، نقره. و صدقه ای که پس از مرگ داده میشود، سرب است.

15. صدای دوغول از دور خوش است.

16. صلاح کار خود را عاقلان دانند.

  1.سبزی پاک کردن

2. سالها بی قمقمه مشق کرده.

3. ستاره سهیل است.

4. سازشان با هم کوک نیست.

5. سبیلشان آویزان شدن.

6. سبیلش را چرب کردن.

7. سال به سال، دریغ از پارسال.

8. سال به دوازده ماه، ما میبینیم، یکدفعه هم تو ببین.

9. سالها میگذره، تا شنبه به نوروز بیفته.

10. ستاره را بالای سر خود نتوان دیدن.

11. سالی که نکوست، از بهارش پیداست.

12. سرا پا گوش بودن.

13. سایهء همو با تیر میزنند.

14. سبیلش را دود داد.

15. سبوی نو، آب خنک دارد.

16. سر پیری، معرکه گیری.

17. سر پیری، دماغ امیری.

18. سخاوت پس از ادای وام است.

19. سر بیگناه پای طناب دار میره، ولی بالای دا نمیره.

20.سخن نیکو، صیاد دلهاست.

21. سر بی صاحب میتراشد.

22. سر بزنگاه رسیدن.

23. سرش از خودش نیست.

24. سر را با پنبه بریدن.

25. سخنی که از دل برخیزد، لاجرم بر دل نشیند.

26.سرش بر تنش، زیادی میکند.

27. سر به صحرا گذاشت.

28. سر رشته و گم کردن.

29. سر در سر چیزی کردن.

30. سر بزرگ، بلای بزرگ دارد.

31. سرش تو حسابه.

32. سرش توی لاک خودشه.

33. سر از پا نشناختن.

34. سر حلیم روغن میرود.

35. سرش برای فلان کار درد میکند.

36. سر به سنگ خوردن.

37. سرش به کلاهش می ارزه.

38. سر به هوا راه رفتن.

39. سرم را پاک، شیره مالید.

40. سرمو بشکن، نرخمو نشکن.

41. سر گنده اش زیر لحاف است.

42. سر قبری گریه کن که مرده تویش باشه.

43. سرنا را از سر گشادش، میزنه.

44. سر کیسه را شل کن، همه دنبالت میان.

45. سر و گوش آب دادن.

46. سرکه هوا رفت، پایین رو نمیبینه.

47. سر وجان فدای شکم.

48. سری که درد نمبکنه، دستمال نمی بندند.

49. سر و ته، یه کرباسند.

50. سفره اش همیشه پهن است.

51. سرش را پیراهنش هم نمبداند.

52. سری از هم جدا هستند.

53. سقش، سیاه است.

54. سگ داد و سگ توله گرفت.

55. سگ در خانه خود شیر است.

56. سگ پاچه صاحبش را نمیگیره.

57. سگ باش، کوچک خانه مباش.

58. سگ زرد، برادر شغال است.

59. سگ چیه که پشمش باشه.

60. سگش، بهتر از خودش است.

61. سگ را چاق کنند، هار میشه.

62. سگ سیر، دتبال کسی نمیره.

63. سگ از درد مینالد، بی بی شکر میخواهد.

64. سگ دو زدن.

65. سلام بزرگ و کوچک نداره.

66. سنببه اش پر زور است.

67. سنگ کوچک، سر بزرگ را میشکند.

68.سنگ بزرگ علامت نزدنه.

69. سوادش را اب برده.

70. سوراخ دعا را گم کرده.

71. سنگ به در بسته میخورد.

72. سنگ مفت، گنجشک مفت.

73.[ در کاری] سنگ انداختن.

74. سنگ خانه قورباغه را گرو میکشد.

75. سوسکه از دیوار بالا میرفت،مادرش میگفت: قربون دست و پای بلورت.

76. سیلی خور روزگار شدن.

77. سوداگر، پنیر از شیشه میخوره.

78. سوار از پیاده خبر نداره، سیر از گرسنه.

79. سیلی نقد، به از حلوای نسیه است.

80. سنگمو با او، وا کردم.

81. سینه کرگدن، خاروندن.

82. سیبی است که از وسط دو نصف کرده باشند.

83. سوزن همه رو لباس دار میکنه و خودش همیشه لخته.

84. سیخم و میخم، اتاق بیخم.

85. سیر به پیاز میگه: پیف پیف، چقدر بو میدی.

86. سیبی که بالا میره، تا پایین بیاد، هزار بار چرخ میخوره.

87. سیاهی لشکر نیاید به کار، یک مرد جنگی به از صد هزار.

88. سوزن در انبار کاه گم شدن.

89. سرمایه ات در این جهان یک کفن است، آنهم به گمانم ببری یا نبری.

90. سر را بالا گرفتن.

91. سکوت، علامت رضاست.

92. سر، یا به کار، یا به بار، یا به دار.

93. سر از پا نشناختن.

94. سر تو بنداز پایین.

95. سخن راست را چه احتیاج به سوگند.

  1.طوطی وار یاد گرفتن.

2. طلا که پاکه، چه منتش به خاکه.

3. طاقتم، طاق شد.

4. طشت از بام افتاد.

5. طشت طلا را رو سرت بگیر و برو.

6. طبل تو خالیست.

7. طاقت دیدن مهمان نداشت، خونه رو ول کرد.

8. طاس اگر نیک نشیند، همه کس نراد است.

9. طلسم کردن.[ شدن.]

10. طاقتم تمام شد.

  1.زبانش به تته پته افتاده.

  2.زبان خر را خلج میدونه.

  3.زبان سست و حرف درست.

  4.زبان گوشت است و به هر طرف بچرخانی میچرخد.

  5.زبان،مو در آوردن.

  6.زاغم زد و زوغم زد، پس مانده کلاغ، کورم زد.

  7.زاغ سیاهشو چوب زدن.

  8.زدی ضربتی، ضربتی نوش کن.

  9.ز تعارف کم کن و مبلغ و افزا.

  10.زردآلو را میخورند برای هسته اش.

  11.زمستان رفت و روسیاهی به ذغال ماند.

  12.زیر آب کسی را زدن.

  13.زمانه با تو نسازد، تو با زمانه بساز.

  14.زیر پای کسی نشستن.

  15.زدیم و نگرفت.

  16.زمین وزمان را به هم دوزی، خداوند ندهد زیاد روزی.

  17.زن سلیطه، سگ بی قلاده است.

  18.زن، جو و گندم میزاد.

  19.زنده بلا، مرده بلا.

  20.زن راضی، مرد راضی، گور پدر قاضی.

  21.زیرکاسه، نیم کاسه است.

  22.زیر شالش، قرصه.

  23.زیر پای کسی پوست خربزه گذاشتن.

  24.زورش به خر نمیرسه، پالون خر رو بر میداره.

  25.زرنگی زیاد، مایه جوان مرگیست.

  26.زر، زر کشد.

  27.زر بغل کسی هندوانه گذاشتن.

  28.زرنا را از سر گشادش میزنه.

 29.زاینده، برنده است.

30.زبان گزیده، بدتر از مار گزیده است.

31.زیراندازش زمین، رواندازش آسمان.

32.زبان در دهان، پاسبان سراست.

33.زیر دمش، سست است.

34.زبان مرغان، مرغان دانند.

 35.زینب، ستمکش است.

36.زنگوله پای تابوت.

37.زخم خوب میشه، ولی جایش میمونه.

38.زیر و بالا گفتن.

39.زیر سرش بلنده.

40.زن وشوهر دعوا کنند، ابلهان باور کنند.

41.ز گهواره تا گور دانش بجوی.

42.زیر کوه قاف هم باشی، پیدایت میکنم.

43.زیره ، به کرمان بردن.

44.ز عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها نماند قرار.

45.زیر چراغ تاریکی است.

46.زیر پای[ بغل] کسی را خالی کردن.

47.زنده باد و زنده یاد.

48.زلیخا گفتن و یوسف شنیدن، شنیدن کی بود مانند دیدن.

49.ز دانش، دل پیر برنا بود.

50.زهر، علاج زهر است.

51.زن همان مرد است و مرد همان زن.

52.زنگار ز آئینه دست پاک کن.

53.زمانه بیامد و نبودش توان.

54.ز منجیق فلک، سنگ فتنه می بارد؛ تو ابلهانه گریزی به آبگینه حصار.

55.زبان سرخ، سر سبز را میدهد بر باد.

56.زبانش شش متر.

57.زیرآب زدن.

1.      ظالم، پای دیوار خودشو میکنه.

2.      ظلم،عاقبت نداره.

3.      ظاهر از شیخ و باطن از شیطان.

4.      ظاهر و باطنش یکی است.

5.      ظالم دست کوتاه.

o        1. روز از نو، روزی از نو.

o        2. رستم است و یک دست اسلحه.

o        3. راست و دروغش، به گردن راوی.

o        4. رخت به صحرا نهادن.

o        5. رفتم ثواب کنم، کباب شدم.

o        6. روده بزرگ،روده کوچک خوردن.

o        7. راهبر باش، نه راهبر.

o        8. رقاصه نمیتونست برقصه، گفت: زمین کج .

o        9. راه حق، پشیمانی ندارد.

o   10. رایگان، گران است.

o   11 رفتم با خودم، آمدن با خدا.

o   12. رحم کن تا به تو رحم کنند.

o   13. ریشه اش را ملخ خورده.

o   14. روزی بده به قدمه.

o   15. راه باز است و جاده دراز.

o   16. روزه شک دار گرفتن.

o   17. ریسمان سوخت و کجیش بیرون نرفت.

o   18. راه نفسشو بستم.

o   19. ریش و قیچی هردو در دست شماست.

o   20. روغن چراغ ریخته، وقف امامزاده.

o   21. ریاست بی سیاست، نتوان کرد.

o   22. روزی گربه، دست زن شلخته است.

o   23. رنگش را ببین، حالش را بپرس.

o   24. روزه بی نماز، عروس بی جهاز، قورمه بی پیاز.

o   25. روزگار، ?ئینه را محتاج خاکستر میکند.

o   26. رنگش، مثل گچ سفید شد.

o   27.روزه خوردنش را دیده ام، اما نماز خواندش را ندیده ام.

o   28. روزه گنجشکی گرفتن.

o   29.راه دویده، کفش دریده.

o   30.رفت به نان برسه، به جان رسید.

o   31. روزه بهار، هفت بار نهار.

o   32. رخت دو جاری را در یک تشت نمیشه شست.

o   33. روی تشک پرقو خوابیده.

o   34. روی دروغ گو سیاه اس.

o   35. ریشه ما دست اونه.

o   36. روی زمین نم دار خوابیدن.

o   37. روح را به شیطان فروختن.

o   38. رطب خورده را، کی منع رطب کند.

o   39. راستی، رستگاری است.

o   40. راه نان خوردن ترا یاد گرفته.

o   41. روی زخم نمک پاشیدن.

o   42. رئیس و مرئوس .

o   43. راه صد ساله را یک شبه طی کردن.

o   44. راستی، آرامش است و دروغ، اضطراب .

o   45. راه بلد .

1. ذکر کدورت، کدورت می آورد.

1.غیضی و فیضی.

1.دانا داند و پرسد، نادان نداند و نپرسد.